Druga płyta z tego rzutu, gdzie kawałki Richiego Weeksa (Instant Funk, Weeks & Co) ukazują się, po raz pierwszy, po latach, w formacie DJ-friendly. Do takiego boogie tańczyło się w Paradise Garage!

Pomysłowy repress electro disco z 1983, które prawie-prawie jest już housem. Oryginalne wydanie z Salsoul zostało rozbite na dwie płyty, a dwa najbardziej taneczne numery występują w wydłużonych wersjach

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się jak brzmieć będzie reggae/dub po hebrajsku? My też nie! Ale posłuchajcie, bo wszystko jest tu jakby na opak i jest to piękne. Balearyczny electro smaczek

Big-roomowe przeróbki współczesnych soulful-house'owych przebojów. Remiks Catz ‘n Dogz został już chyba hymnem Pride'ów, może i na Marszach Równości się przyjmie

Elektroniczne boogie z Włoch? Prosimy tyle, żeby starczyło dla wszystkich. I siup, na drugą nóżkę – „Last Chance” na stronie B – pijmy za zdrowie kosmicznej miłości!

Electro-boogie z Miami, muzyka-soczek. Takim soczkiem trzeba co jakiś czas polewać parkiet, bo ludzie z nudów zdechną. Dzięki wznowieniu na labelu z Edynburga nie kosztuje on już stu euro

Pozycja „biblioteczna”, ale na maksa imprezowa. Te bębny i zabójcze gitarowe hooki rozsławił Prins Thomas, ale były też ważne dla sceny cosmic! Dobrze jest, gdy za takie płyty nie trzeba już płacić €150

„Biblioteczni” muzycy i aranżerzy biorą się za wyluzowany, groove'ujący funk, ale są tu też jazz-rockowe sytuacje. Słychać 3 Alanów™ (Hawkshaw, Parker, Tew). Całość brzmi luksusowo, jesteśmy chyba w Kalifornii

Re-master debiutanckiej płyty być może najważniejszego zespołu w historii disco i R&B (a przez to muzyki tanecznej w ogóle). Bez tego brzmienia nie byłoby ani Queen, ani Sugarhill Gang, ani Madonny

Nile Rodgers, Bernard Edwards, „Le Freak”, „I Want Your Love”, ale i instrumentalne „(Funny) Bone”... kawał zremasterowanej historii – płyta obowiązkowa dla każdej osoby zainteresowanej disco lub house'em