Repress new age'owej rzadkości. Momentami zaskakująco śliczne syntezatorowe melodie łączą się z nieśpiesznymi bitami. Numery, które powstały w 1989 jako soundtrack do reklamy systemów alarmowych

Uwspółcześniona, zmechanizowana wizja wielowątkowej haitańskiej mizik rasin. Ciężkie elektroniczne bity spotykają jeszcze cięższe bębny. Zwodniczy jest to rytuał, ale celebrujemy w ten sposób życie

Industrialno-hałaśliwo-plądrofoniczna akcja duetu tokijek powstała jako ścieżka do multimedialnego performansu. Klaustrofobiczne kompozycje z dziwnymi, skrzypiącymi efektami i głosami

Śpiewany w lingala i nagrany na zairskich perkusjonaliach album z 1979 wyprodukowany przez króla dubu z Black Ark. Z początku projekt uznano za porażkę, ale teraz okazuje się, że to serio wyjątkowa sprawa

Repress zabójczego współczesnego wolniutkiego electro-boogie z kręgu labelu PPU. Z tym basem nie ma żartów! Ale w sumie to jak gramy na jachcie i pytają co to, to mówimy, że syntezatorowy dżez...

Selekcja najlepszych numerów live-grupy francuskiego pioniera trip-hopu. Żywe future jazzowe brzmienia na przecięciu z instrumentalnym hip-hopem, na raczej kojarzonych motywach

Grupa znana z głośnych motywów do filmów Dario Argento („Profondo Rosso”, „Suspiria”), ale i ze wspaniałych progrockowych popisów. 1. część składanki dedykowanej jej wczesnym dokonaniom

Yé-yé, czyli marzenia o imprezowaniu z Beatlesami. Połączenie hipsterskiego bitu i folk-rockowego nastawienia uczyniło z tej płyty jeden z większych francuskich hitów końca lat 60.

Przesycone barwami numery aranżera Serge'a Gainsbourga i mistrza muzyki ilustracyjnej, który pozwalał sobie na szalone eksperymenty, ale i trzymał fason. W duchu Davida Axelroda i Lalo Schifrina

Free-jazzowy, lecz dogłębnie przemyślany album inspirowany Donem Cherrym i Albertem Aylerem. Kombinowane aranżacje i zabawy tonalne. Album dedykowany Krzysztofowi Komedzie