Repress duetu stojącego za nieco zapomnianym (tytułowym) klubowym nurtem z UK. W połowie drogi między R&B a acid house'em. Wyśmienite hooki, nie za wolny i nie za szybki electro-bit, very sexy!

Na labelu Eleny Colombi. Składak nowofalowego anglojęzycznego piosenkarza/producenta z greckiej Macedonii. Minimal synth z zacięciem DIY, ale i z psychodelicznymi oraz folkowymi tropami

Raï w stylu electro – na poważnie i na wesoło. Wstrząsający numer o mordzie algierskiego studenta, ale i porywające boogie Nordine'a Staifiego + piękna ballada złamanego serca Mokhtara Mezhouda

Wolne tribalowe numery od połowy grupy Lumisokea (Opal Tapes). Nagrane w eksperymentalnym studiu Willem-Twee w Brabancji. Poświęcone grzybowej tematyce, ale i zrobione „pod wpływem”

Album pioniera współczesnej perkusji z 1960. Standardy Coltrane'a i Monka pokazane w nowym świetle – z „Epistrophy” wychodzi rumba. Na kontrabasie Paul Chambers z pierwszego kwintetu Milesa

A gdyby tak znany industrialny zespół zabawił się w progresywny house? Odpowiedzią na to pytanie jest ścieżka dźwiękowa, jaką Sleazy, Balance i Hyde zrobili do gejowskiego erotyka. Wersja pomarańczowa

Grają tu Ilpo Väisänen z nieodżałowanego Pan Sonic, Schneider TM i Oren Ambarchi. Wysokiej próby gitarowa muzyka elektroakustyczna, świetnie brzmiąca i zmiksowana, aż przewraca flaki w brzuchu

Repress post-punkowego, taktycznego dubu z miasta Marshalla McLuhana. Ale jest też tanecznie! Gitary, overduby, mechaniczny bit. Na myśl przychodzą od razu African Head Charge i Negativland

Repress utworów minimal-kompozytorki z San Francisco Tape Music Centre – tam zaczęła się w USA muzyka elektroniczna. Bogata, medytacyjna, ciut rytmiczna płyta zrobiona kiedyś na maszynie Apple II

Wznowienie ultra-rzadkiego jazz-funku z RPA z 1976, które omyłkowo ukazało się na składance muzyki z Karaibów. Muzyka wysmakowanej celebracji. A2 jest bez przerwy grywane przez Theo Parrisha