Wznowienie przedziwnego i rzadkiego minimal synthu z Francji z 1982. Trochę hipnotycznego bitu, odrobinę syntpopu, mówionych fragmentów, a do tego odpowiednia dawka absurdu

3. album wiodącej postaci Złotej Ery bossa novy. To instrumentalne numery, w tym skryte wersje „Seu Encanto" i „Samba de Verao”. Subtelny fortepian przykryty bombastycznymi orkiestrowymi aranżami

Jazz z masywnymi dropami? Czemu nie. Pobudka! Kolejne odkrycie na wiecznie niespokojnym labelu Groha. Sprawdźcie epickie „Intensity” i połamane, 8-bitowo-akustyczne „IA”

Współczesny jazz z live-feelingiem od tria z Gdańska. Trochę jak Dirty Three, trochę jak Esbjörn Svensson. Granie trochę mechaniczne, lecz z ciekawymi zmianami dynamiki. Duże pokłady groove'u

Niezwykle rzadki new age'owy leczniczy, melodyjny ambient wyprodukowany przez Harumiego Hosono. 1983, muzyka uwalniająca głowę od niepokoju i zamotasupłania

LP mistrzowskiej formacji z szalonego roku 1977, gdy nagrywała ona materiał tak szybo jak to tylko fizycznie możliwe. Antymos nie wytrzymał tego tempa, więc powstała płyta w większości na samą perkusję i syntezator

Nowoczesny remaster albumu Ślązaków z 1977, zdominowany przez solówki Skrzeka, ale i momentami sięgający funku... a nawet disco!

2 długie, rozbudowane suity zespołu Józefa Skrzeka, pełne progresywnego patosu („Growin'”), karkołomnych solówek („3rd Reanimation”) i… tanecznych, funkowych rytmów („Going Away”!)

Gdzieś pomiędzy kosmische a jazz-funkiem. Prowadzona przez pianistę i didżeja kalifornijska grupa odchodzi od popisowych solówek z poprzednich albumów, by skupić się na teksturalnej psychodelii

Jazz modalny. Gra band doświadczonej londyńskiej saksofonistki, tutaj barytonowej. Brzmienia do namysłu i do lekkiego Schadenfreude, ale są tu też free-jazzowe popisy