Tym razem jesteśmy w Urugwaju lat 80... samotne ballady sam na sam z bitmaszyną, fusion, new age, minimalistyczny folk – jest z czego wybierać! Sprawdźcie szczególnie numer Fernando Cabrery

Debiutancki oficjalny krążek polskich digi reggae'owców z 2004. Wypadkowa zespołu Hey, gliwickiego rapu oraz pacyfizmu. W pakiecie cover Third World. Prosty przekaz i buja

Chyba pierwszy polski stoner rock albo post-rock. Do tego studyjno-dubowe popisy Brylewskiego. Na instrumentach m.in. „Smok” i „Fala”. Mamy 1996, lepszej alternatywny później w Polsce już nie będzie

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się jak brzmieć będzie reggae/dub po hebrajsku? My też nie! Ale posłuchajcie, bo wszystko jest tu jakby na opak i jest to piękne. Balearyczny electro smaczek

Jedna z piękniejszych soft/indie rockowych płyt wznowiona! Delikatne, ale i przewrotne słowa i atmosfera niezręcznej wrażliwości. Dla fanów Blackest Ever Black, My Bloody Valentine i takich tam...

KLF spalili milion funtów, więc nie zawahają się też storpedować twojej imprezy. Feeria sampli – oczywistych i totalnie zbijających z pantałyku. Tak swobodna i wywrotowa była kiedyś muzyka klubowa!

Pozycja „biblioteczna”, ale na maksa imprezowa. Te bębny i zabójcze gitarowe hooki rozsławił Prins Thomas, ale były też ważne dla sceny cosmic! Dobrze jest, gdy za takie płyty nie trzeba już płacić €150

Phoebé Guillemot wydaje nowy album co rok! Ten nowy przywodzi na na myśl plaże Goa lat 80., jest tu trochę ociężałego house'u, spowolnionych wokale, a gościnnie pojawia się Suzanne Kraft

Oto nowe numery niemieckiego weterana deep house'u (co prowadzi też label Philpot). Jest tu trochę głębi, trochę acidu, trochę swingu... uwagę przyciąga wolniejsze „Smurfin”

„Biblioteczni” muzycy i aranżerzy biorą się za wyluzowany, groove'ujący funk, ale są tu też jazz-rockowe sytuacje. Słychać 3 Alanów™ (Hawkshaw, Parker, Tew). Całość brzmi luksusowo, jesteśmy chyba w Kalifornii