Remiksy ostatniego, wokalnego albumu berlińskiej gwiazdy. Dużo, gęsto, techno. Do dużego pokoju. W pakiecie Milton Bradley, szef labelu Taapion, rezydent Herrensauny i Bassiani oraz analogowe duo

Korzystający z orkiestrowych sampli i ocierający się o popu progresywny album duńskiej gwiazdy festiwali. Troszkę uniesień, ale jednocześnie nie ma tu nic, co by wytrącało ze strefy komfortu

Rzadka pozycja po raz 1. w formacie dla DJów, na 2 płytach. Debiutancki LP Mra Fingersa, obfitujący w proste, empatyczne melodie oraz wolniejsze, rozmarzone beaty. House, R&B i electronica

Gospelowy numer, który zainspirował Waltera Gibbonsa, Tony'ego Humphriesa i cały underground. Ciarki na plecach, ciarki historii... tym bardziej, że Krivit dorzucił tu też acapellę swojego autorstwa

Edity Danny'ego Krivita to podręcznik z historii house'u. Słychać tu, jak perkusja Earla Younga stworzyła vogue-rytm i jak z pociągowego rytmu Hayesa wyłoniły się fundacyjne dla gatunku hity „Silka” i „Jackmastera”

Nastrojowy, okraszony „cieknącymi” padami i swingującą stopą kolejny odcinek przygód trzymającego poziom tech-house'owego zawodnika. Numery hipnotyczne, raczej optymistyczne i bardzo DJ-friendly

Dowód przyjaźni brazylijsko-koszalińskiej. Od disco-house'u po nowofalowe inspiracje, a na B2 całkiem kwaśny, rozbujany numer. Klubowa, figlarna, nieprzesadnie rozmarzona płyta: prosto na parkiet

Hitowy soundsystem z Tel Awiwu przedstawia kolejne zapiski z podróży, tym razem z udziałem muzyków z Delhi. Pompujący house w duchu ragi, czyli z motorycznym beatem, fletem bansuri i sitarem

Współpraca szefa Poker Flat i duetu z Mule Musiq. Uwaga na zaskakujący autotune w A1 i rozbrykane dubowe staby w B1. Inspirowany Detroit tech-house z dropami we właściwych miejscach

Jedna z najwybitniejszch house'wych płyt z Detroit. Numery w kluczu „duch w maszynie” spod ręki Terrence'a Parkera. Co ta minimalistyczna płyta może wyrządzić w odpowiednim kontekście? Lepiej nie wiedzieć!