Dadaistyczne piosenki i kolaże od niderlandzkego trefnisia, kombinatora i fanatyka kolumbijskiej Cumbii. Postkolonializm, postmodernizm, post-rozsądek. Przyczynek do muzyki „postklubowej”

Ale ktoś tu się rozmarzył! Głębszy, choć big-roomowy house z arpeggiami, orkiestralnymi i „orientalnymi” samplami

Po przeprowadzce do Berlina grupa nieubłaganych „tropikalnych futurystów” skłania się w stronę afroperuwiańskich rytmów i tradycji. Podlane jest to raz mutant disco, a raz footworkowym sosem

Wrzucamy do kotła argentyńską kulturę gaucho, hippie-elektronikę, dub i mieszamy na sposób „tropikalny” jak Os Mutantes a potem śmiejemy z siebie jak The Residents. Jest psychodelicznie i współcześnie

Dwa numery o tematyce kulinarnej. Pierwszy o plantanie, drugi o owocach morza. Inspiracje są tu latynosko-afrykańskie, a wykonanie europejskie – autorem jest perkusista grupy Altın Gün

Parang to hybryda muzyki karaibskiej i latynoskiej z Trynidadu. Oryginalne wydania mają ceny zawrotne, ale w tych szybkich, dwujęzycznych wznowionych numerach nie ma żadnej kalkulacji, trzeba po prostu ruszać biodrami!

Dwa imprezowe edity starych numerów w stylu zouk (czyli po francusku i z Karaibów). Pierwszy zrobił szef Rush Hour (uwaga! nierówny bit!), a drugi lubiany w Warszawie Brytyjczyk. Hop na parkiet

Nie szkodzi, że nie macie żadnej płyty po prowansalsku. Ale możecie się wsłuchać, jak dziwnie brzmi ten język na płycie psychodeliczno-folkowej śpiewaczki i gitarzystki. Czasem są tu też piszczałki i... brazylijskie wpływy!?

Tym razem jesteśmy w Urugwaju lat 80... samotne ballady sam na sam z bitmaszyną, fusion, new age, minimalistyczny folk – jest z czego wybierać! Sprawdźcie szczególnie numer Fernando Cabrery

Gitarzysta, piosenkarz, wizjoner, pionier bossanovy... i pierwsze w historii wydanie jego ścieżki do baletu o niewolnictwie. Zawiera oryginał „Os Escravos De Jó”, znany z „wersji” Kerriego Chandlera i Joe Claussella