Powrót do formy, w duchu jego poczynań autora w ramach Sandwell District. Najpierw minimalowa psychodelia a potem steppujący mroczny trak z niekończącym się glissando. Na labelu Rrose

Pogięty komputerowy house w duchu najlepszych płyt MMM. Te perkusyjne numery na pierwszy rzut oka są całkiem euforyczne, ale pod powierzchnią czai się anarchia! Na labelu Peggy Gou

Przesterowane electro-surowizny z pociachanymi wokalami, spring reverbem i „live” zacięciem. Uwaga na nieco inny niż zwykle, ciężki i szybki acid-techno remiks od popularnego Australijczyka

Ciepłe analogowe jamy z kwaśnym feelingiem (choć bez epatowania 303) z kręgu Acido i SUED. Każdy z miksów jest na nieco inną okazję. Ale każda z nich jest psychodeliczna! No i ten piwniczny bas!

EBM-owo-rockowo-acidowy sound izraelskiego duetu w pigułce na jego 10-lecie. Są tu dziwne wokale (rapowane, śpiewane), gitary, post-punkowe i cięższe bity, szalone bas... to zapis dzikiej imprezy!

Hybrydy dubstepu i techno, które nie dają złapać oddechu. Te brejki są niby offbeatowe, ale tak naprawdę perfekcyjnie budują napięcie. Są tu zabójcze dropy, a druga część jazzującego A1 rozbuja parkiet na dobre

Wykwintne późnonocne acidowe breakbeat-techno z Kalifornii środka lat 90. Szybkie, ale raczej do zamykania oczu na parkiecie. Dziwne głosy, zagadkowe pady, ale i agresywny bas, który nie oddaje pola

Przestrzenne techno z Kopenhagi inspirowane Jeffem Millsem. Dla fanów nieznacznych, punktowych analogowych modulacji i parkietowej hipnozy. Niech nie zwiodą cię światła sceny!

Pracuś z Michigan wraca do swoich latynoskich zainteresowań i dowodzi, że pięknie łączą się one z surowym, mechanicznym house'em. Plus remiks rezydenta Berghain. Techno-funk!

Gary Martin nie cieszy się popularnością kolegów z Detroit, ale niesłusznie! Tu podkręcone wersje jego numerów z 1995/1996, w tym jackującego traka z sci-fi wokalem, a na odwrocie turbo-funky-techno