Anonimowy, odświeżający perkusyjny UK garage z mroczniastym basem, wkręcającymi wokalami i niby-niewinnymi padzikami. Dla fanów Hollowaya

Wielki UK house'owy hit wprost z setów Daphni i Jamiego XX. Zaczyna się dubowo, a potem jest naiwnie, progresywnie, wokalnie, energetycznie, to pełna światła muzyka na niezbyt rozsądne czasy

1. album grime'owo-jungle'owego projektu Patricka Conwaya. Zawrotne, agresywne futurystyczne, połamane bity i „łoble” wymieszane z kosmicznymi, alienującymi padami. Gościnnie Flow Dan

Martyn daje radę jako wydawca! Po niedawnych EPkach Yaka i Anunaku, czas na brejki i steppujące techno od Australijczyka, który nie bawi się w półśrodki. Bębenki, kwasy, ameny, duby: cała naprzód!

Wyśmienite duby producentki z Tunezji. Perkusyjne, delikatnie futurystyczne, ale oszczędne, bez nawału dźwięków, za to z berberskimi wpływami i dbałością o detale

Rytmy ludów morza, ale jednak jakby brytyjskie. Zaawansowany futurystyczny bitmejking z perkusyjno-tribalową wkrętką. Tańce połamańce, czyli z mocną stopą, ale jednocześnie całkiem ciekłe

Wobblujący UK garage bardzo w duchu końca lat 90., ale i na modłę Horsepower Productions. Pojawiają się tu też amen-brejki, obowiązkowe poszatkowane wokale i kojące pady. Pressure!

Hybrydy dubstepu i techno, które nie dają złapać oddechu. Te brejki są niby offbeatowe, ale tak naprawdę perfekcyjnie budują napięcie. Są tu zabójcze dropy, a druga część jazzującego A1 rozbuja parkiet na dobre

Glitchująca, czasem steppujące brzmienia science-fiction, z echami UK garage'u, mrocznego techno, a nawet Muslimgauze'a (B1). Grime'owe momenty też dają radę! Bristol in full effect

Mistrzowski, multistylistyczny album dubstepowej gwiazdy. Numery w 4/4 („Accelerated Culture”!, ale i house'owe „Making Space”), a na drugiej płycie trip-hop i jungle. Opasłe, futurystyczne brzmienie