Repress psychodelicznego disco przeboju Cerrone, po raz pierwszy na EPce. Podstępna gitarka, congi, wkręcający wokal i atmosfera ścian spływających potem i szczęściem. Dodatkowo remiks szefa labelu

Szybkie disco house'owe edity do modnych barów. Z funkowymi momentami. M.in od dubajczyka związanego ze Strictly Rhythm. Na warsztacie np. znani z hitu „Cutie Pie” One Way

Napędzany solówkami na rhodesie, hammondzie i całą gamą muzykujących syntezatorów electro-funkowy house. Na stronie B wjeżdża TB-303 i vocoder. Wielkomiejskie granie

Numer do burzenia murów. Zredukowana chicagowska wersja disco-przeboju. która wydłuża wokalną ekstazę i sprytnie sampluje bas z oryg. numeru – dokładnie tak jak we „Throw” Paperclip People

Remiksy Chicago numeru z 1998 opartego na perkusyjnym brejkdownie Dana Hartmana i wokalach Loleatty Holloway. Disco-house'owa fiesta. Są tu 3 nowe wersje numeru oraz acapella

Instrumentalne, ale i elektryczne disco-not-disco od brooklyńskiego zespołu. Lejące się jak żar z nieba gitarki analogi, „żywa” perkusja, imprezowe wokalne harmonie i analogowe syntezatory

New beat, boogie, italo, beatdown, cover Talking Heads... wszystko to co wolne i imprezowe. Belgijski zespół wyciąga kosmiczne syntezatory i przedziwne instrumentalne fragmenty. Rozkoszna płyta

Klasyki z kejsa Mancuso, Siano i Levana. Tak wykuwano disco, co autor kompilacji Tim Lawrence opisał też w swojej wspaniałej książce o narodzinach kultury klubowej pod tym samym tytułem

Rzadkiej urody electro-funkowy pakunek z New Jersey z 1989. Ten electro-dubowy zwrot w środku utworu, gdy wjeżdża phaser... parkietowa ekstaza! Czy to nasz nowy ulubiony repressowy label?

Zmechanizowane, cięższe house'owe edity „Blue Monday” (zrobione całkiem ze smakiem) oraz „I'll House You” (akcentujące oryginalną produkcję Todda Terry'ego). Od monachijskiego producenta Alkalino