Nagrany od podstaw na „żywych” instrumentach disco-house'owy edit „I'd Rather” Luthera Vandrossa. Na B-stronie didżejka Natasha Diggs, której głos pojawiał się też u Ryuichiego Sakamoto i Vijaya Iyera

Rearanż funkowego disco hitu z 1980, oryginalnie zmiksowanego przez Françoisa K, potem samplowanego przez Paula Johnsona... tutaj mamy nową, żywą wersję od zrekonstruowanego bandu!

Nie dość, że rzadkość, to jeszcze po raz 1. na singlu. Nostalgiczny electro-funk z Brazylii z 1995 z mocno house'owym vibe'em. Numery, którymi po kryjomu handluje już balearyczna mafia

Floryda, 1985. Prześliczne, leniwe funkowe DIY-boogie z porywającym wokalem i boom-bapowym beatem. Kopii tej płyty nigdy nie widziano na Discogs. Niczego więcej już nam w życiu nie trzeba, ale masuje!

Wznowienie porywającego boom-bapowego, funkowego modern soulu z Nashville z 1980. Oryginalne tłoczenie jest tak rzadkie, że można powiedzieć, że nie istnieje. Ten bas! Tu jest życie!

Z albumu „Animal Nature” z 2015. Współczesne, wokalne electro-boogie od grupy JKriva z Razor N Tape/Glitterbox. Na odwrocie bardziej „oldskulowy” remiks duetu Marco Passaraniego

Turbo-rzadkie popowe boogie z funkowo-punkową podszewką z 1986. Dziwadełko-świecidełko, które zarówno w szybszym, jak i wolniejszym wariancie prowadzi do parkietowych uniesień i innych akrobacji

Deep funkowy klasyk, nieco zbyt bujający jak na northern soul, ale wciąż w kejsie Keba Darge'a. Totalna boom-bapowa petarda z 1971, a do tego nagrana... w Arizonie. Wielka rzadkość!

Jamajczycy w akcji, ale nie tak jak myślisz.Tą produkcją dla ska-wodzireja pionier Motownu, Barrett Strong, podbił robotniczą Anglię lat 70. Plus słodkie boogie soul-piosenkarki, faworytki diggerów

Gospelowy numer, który zainspirował Waltera Gibbonsa, Tony'ego Humphriesa i cały underground. Ciarki na plecach, ciarki historii... tym bardziej, że Krivit dorzucił tu też acapellę swojego autorstwa