Angażujące analogowe Rolandowe motywy do nakręcania imprezy. Acid house z wczutką w przeszłość, ale zarazem zgrywający się ze współczesnymi numerami. Na labelu berlińskiego wyjadacza Binha

Sprośne beaty wprost z Boccaccio, a tak naprawdę nagrane do promocyjnego erotyka. Tu słychać proto-goa, chorały, jest też słynne Bondowskie „No Doctor No”. Nie tylko brzmienie, ale i styl!

Acid-house'owy mrok i perwersja z Chicago, obowiązkowa dla techno-didżejów. W pakiecie przydatne „bonus beats”, ale chodzi tu przecież o przewrotny wokal, który mówi, jak to jest z tym imprezowaniem

Energetyczne, nieco niesforne a nawet nierozważne big-roomowe, jackujące house'owe numery od gwiazdy z Düsseldorfu. Pogięte wokale i agresywne hi haty. Z taką rozpustą nie ma żartów!

1992. Zachwycająca warehouse'owa głębia spod ręki St Germaina. Deep house, acid techno... od brejkbitowego „Prelusion” po ciężkie „Diipside” – po prostu musisz to przeżyć!

Imprezowe 90sowe brzmienie, ale jakby słuchane z daleka. Pulsujący, afterowy acid, IDM-owe bass-przygody i trip-hopowe tropy – czyli debiutancki album lubianego producenta z Melbourne

Zróżnicowana EPka od Tajwanki na labelu Steve'a Bicknella. Wolniejszy numer z wokalami w duchu Spaceape'a, następnie podany w electro-sosie, do tego offbeatowy dudniący maszynowy acid i Chicago techno

Masaż Rolanda TB-303 + energetyczny beat, który jednak cierpliwie czeka, aż pady wzniosą się wysoko w górę i zabiorą w magiczną krainę. Na B2 śliczny wolniejszy numer na rozkoszny koniec świata!

Sheffield w pełnej krasie! Piękny afterowy bleep-acid grupy członka Clock DVA Deana Dennisa i współzałożyciela Warp Roberta Gordona, znanego choćby ze świetnej składanki na Source z 1996

Zwięzły i rozkoszny syntezatorowy projekt Toma Jenkinsona. Najpierw szybki, radosny numer w stylu „Be Up a Hello”, a potem wolniej, wręcz trip-hopowo, są też krystaliczne numery bez bitu