Latynoski jazz is dead? Czyżby? Wszyscy żywi i w świetnej formie. Posłuchajcie!

Balearyzmy od legendy z Leeds i wieloletniego rezydenta imprez Bugged Out i Back to Basics. Od czujnej didżejskiej głowy, wyczulonej na boogie, sprawy latynoskie i magiczne chwile o brzasku

Nie dość, że rzadkość, to jeszcze po raz 1. na singlu. Nostalgiczny electro-funk z Brazylii z 1995 z mocno house'owym vibe'em. Numery, którymi po kryjomu handluje już balearyczna mafia

Latin-house na żywo od wenezuelskiego mistrza perkusji i 1/2 Masters at Work (album z 2006, gdy Vega był na topie). Gościnnie Blaze, to też ostatnie przed śmiercią LP portorykańskiego pianisty Hiltona Ruiza

Na labelu Jazzanovy. Wznowienie bardzo rzadkiej electro-boogie EPki od pieśniarza z okolic Rio, który za nic miał sobie podśmiechujki z tego że jest bogaty (patrz: A2). Na organach słynny Lafayette

Disco-not-disco inspirowane w równej mierze synth popem, jak i tropicálią. Grupa nagłośniona przez remiksy Pépé Bradocka i Villalobosa. Uwaga na kwaśne i wolne „Big Zero”

Rzadkość z 1971, uwielbiana przez londyńskich jazz-dancerów. Szybko i tanecznie gra tu band mistrza afrobrazylijskich i afrokubańskich perkusji. Sprawdźcie batucadę na B1 i funkowe „Atlas”!

Anglojęzyczny folk rockowy LP mistrza tropicálii nagrany na wygnaniu w 1971. Uwaga na świetny psych-numer „The Three Mushrooms”, a także na wydane tu po raz 1. covery Hendrixa i Beatlesów

Duet z Lipska gra wolniejszy, tribal-tech house'owe patenty na afro-latynoskich samplach. Na open-airowych festiwale i nieśpieszne aftery, gdy których nagle ktoś proponuje wypad do parku