Edity kumpli DJa Harveya z Black Cock oraz Radio Slave'a z Quiet Village. Na warsztacie świetne filadelfijskie People's Choice i jazz-funk aranżera Nicka Ingmana (samplowany i przez Dra Octagona)

2 długie, rozbudowane suity zespołu Józefa Skrzeka, pełne progresywnego patosu („Growin'”), karkołomnych solówek („3rd Reanimation”) i… tanecznych, funkowych rytmów („Going Away”!)

Gdzieś pomiędzy kosmische a jazz-funkiem. Prowadzona przez pianistę i didżeja kalifornijska grupa odchodzi od popisowych solówek z poprzednich albumów, by skupić się na teksturalnej psychodelii

Jazz modalny. Gra band doświadczonej londyńskiej saksofonistki, tutaj barytonowej. Brzmienia do namysłu i do lekkiego Schadenfreude, ale są tu też free-jazzowe popisy

Rzadki, szybki francuski soul-jazz z 1979 znany z końcówek setów MCDE. Pianino, perkusja, bas, wpadający w ucho motyw, transpozycja tam gdzie trzeba. Proste, a efektywne. Zdecydowanie imprezowa płyta

Elektro-akustyczny future jazz z Dominikany. Czego tu nie ma! Nagrania terenowe, skomplikowane perkusyjne rytmy, 8-bitowe dźwięki, hip-hopowe klimaty, ściany dźwięku... bardzo ciekawe

Manchesterskiego tria alternatywny live soundtrack do „Koyaanisqatsi” (oryginalnie: Philip Glass). Jazz zdecydowanie ilustracyjny, ale i nie bez pompy, pompeczki, szczególnie w popisowym „Control Shift”

Sampler nadchodzącego albumu jazz-funkowego bandu 8 braci z Chicago, znanego z występów na Placu Zabaw. Granie zdecydowanie pod nóżkę i, jak nazwa wskazuje, z rozbudowaną sekcją dętą

Jazz-funk czerpiący garściami z latynoskiego fusion lat 70.. Ciekawe studyjno-elektroniczne wstawki i połamane rytmy. Na labelu z Bristolu, który skupiony był dotychczas raczej na muzyce klubowej

Od bożyszcza jazzu z Południowego Londynu, lidera Sons of Kemet i The Coment is Coming. Głęboko uduchowiony, ale i miarowy oraz nastawiony na przekaz jazz z Afryki Południowej