Kalejdoskopowy, przysmażany dubem house. Każdy numer w nieco innej estetyce, od deep house'u w duchu Bradocka, przez tribalowe minimal, emocjonalny zapełniacz parkietu aż po hamburski trip

Gdzieś pomiędzy deep house'em z Chicago a Detroit techno – mocne klubowe numery od starego wygi z labelu Theo Parrisha. Wciągająca beatdownowa psychodelia na stronie B

Czasem tribalowy, czasem nieco figlarny, połamany house, jakby anatomia tańczącej rośliny. Można do tego bawić się lub rozmyślać. W zestawie całkiem imprezowa wersja znanej z live-actów Japonki

Niestroniąca od pop-wokali ani IDMu Amerykanka dowiozła przedziwny miks, na samplerze z niego m.in. gitarowy groove !!!, syberyjski IDM, Anthony Acid i garage-rockowy cover „Sharevari”

Są tu całkiem energeryczne house'owe przeróbki, ale wszyscy wiedzą, że chodzi o słynne „gę gę gę gę gę gę GĘ GĘ GĘ GĘ” Marleny Shaw z wolnym brejkiem ze Skull Snaps (B2). Rok 1997, świat stoi otworem

Mocne, choć nieoficalne edity m.in. francuskiego malarza Lorisa Bakera, kalifornijskich nowofalowców z SSQ (co za numer!) i Włoszki Dori Ghezzi

Remiksy anonimowego, sample-house'owego holenderskiego projektu od szefa Wild Oats (tutaj jackująco, ale i z duszą) oraz Running Back (tutaj głośne clapy i epicko-figlarny brejkdown)

Disco-house z głosem The Valentine Brothers, autorem późniejszego hitu Simply Red. Otwierający numer wzywa do walki z fake news i wichrzycielstwem. Na B orkiestrowe disco dla fanów Wielkiego Jabłka

MPCtkowy rapowany ghetto-tech z echami Baltimore i electro, pojawiają się nawet amen brejki i footworkowe ruchy. Sporo dystansu i wyluzowania, o co pewnie dziś w Michigan trudno

Disco-not-disco inspirowane w równej mierze synth popem, jak i tropicálią. Grupa nagłośniona przez remiksy Pépé Bradocka i Villalobosa. Uwaga na kwaśne i wolne „Big Zero”