Przegląd nowej londyńskiej sceny jazzowej. Są tu m.in. Matthew Halsall, Tenderlonious i Makaya McCraven. Od uduchowionego jazzu, przez breakbeat po granie z punkowym zacięciem

Zmutowany, zwokoderyzowany pop na tle gitarowych ścian hałasu od głośnego Unsoundowego duetu z Finlandii. Chaos. Przesyt. Koniec cywilizacji. Gościnnie na wokalach m.in. Brazylijka Lyzza

Włosi z Echocord przedstawiają hybrydy dub techno i dustepu. Masywne! Uwaga na głęboki basowy ambient na A2. Do tego roots-wokale, które dostarcza m.in. Galas, ale nie Wojtek

Kolejny śliczny przykład ambientowego breakbeatu z Vancouver. Świetna strona B – introwertyczny, acidowy house, a potem pięknie mieniący się w świetle księżyca dubowy potok!

Pełny niedopowiedzeń noir-jazz od niemieckich weteranów dla fanów Twin Peaks. Zawodzący sax, nieśpieszny kontrabas, cicha perkusja i delikatne efekty. Gdy deszcz bije o parapet, przybierając na sile

Współczesne, pogodne dub-steppery od melodyjnego, cenionego Chorwata z Deep Medi i belgradzkiego reggae-bandu. Kojący, obfity soundsystemowy bas

Ciekawe perkusyjne electro i post-punk z Medellin od producenta z Opal Tapes. Niegrzeczne, czasem groźne syntezatory, ale jednak z nutką melancholii. Potraktowane przesterem, ale z wyczuciem

Niezbyt zakamuflowane plażowo-house'owe przeróbki Nicolasa Jaara i wersji głośnej ballady Nine Inch Nails, ale nie tej, którą zrobił Johnny Cash

Na znanych motywach. Nieoficjalne, anonimowe tech-house'owe edity przeboju Florence + The Machine i numeru z filmu „Od zmierzchu do świtu”

Ten niedgyś anonimowy projekt Billa Youngmana przedryfował w stronę bardziej połamanego, illbientowego, a czasem wręcz ambientowego brzmenia. Sprawdźcie epickie „Symphony of Sorrow”