Na labelu Kamaala Williamsa. Wypadkowa gitarowego fusion i surowych electro-funkowych beatów od Juliusa Conrada i Maksa Graefa. Inspiracje Weather Report, ale nie brak tu też poczucia humoru!

Zabarwione nieśpiesznymi house'owymi rytmami soul i R&B od śpiewającego falsetem bitmejkera, znanego ze współpracy z J Dillą, Markiem Pritchardem i swoim bratem D-Bridge'em

Piękny, rozmarzony koloński acid house od Jörga Burgera z 1992. Czego tu nie ma! Vocoder w numerze tytułowym, pianino w A3, trance'owe atmosfery w B1 i tajemnicze ambientowe zwieńczenie...

Wznowienie eterycznego hiszpańskiego shoegaze'u z 1991. Piękne harmonie, gitara, bas, perkusja, ściany dźwięku, zamyślenie... dla fanów Cocteau Twins, ale i muzycznej skromności

Wesoła psychodeliczna grupa odnajduje swój własny język! To już nie naśladownictwo irańskich i tajskich brzmień. Dużo tu swobody, żonglerki gatunkami, żartami, całkiem sporo tu wokali!

Haqiba czyli saharyjskie i arabskie tradycje podane w zwiewnej, nieomalże surf-rockowej formule. Nazwa LP to rzeczywisty tytuł zdobyty przez Ahmeda, prywatnie fana Mulatu Astatke z Omdurmanu

Mroczne muzyczne baśnie gdańszczanina, które przywodzą na myśl „Silent Hill”, ale i sny o wiekach ciemnych. Głębokie, przejmujące, momentami choralne i z dronami, które ciągną w dół...

Debiut na słynnym labelu z Michigan. Posępny i zajęty mrocznymi myślami orkiestralny ambient m.in. z estońskiego fantasy oraz filmu Jana Komasy. Dla fanów Jóhanna Jóhannssona

Inspirowana Mitarem Suboticiem i belgradzkimi imprezami dziwaczna płyta od australijskiego Serba zaprawionego w post-punku. Wolne, kwaśne tribalowe rytmy. Na labelu editowca Lena Leise

2. album wirtuoza polirytmicznego montażu. Pachnie Don't DJem, ale tutaj pomysły są rozwinięte, a i perkusje ozdobione są ślicznymi post-afrykańskimi syntezatorami i carillonami. Mocna sprawa!