Nastrojowy minimal z Frankfurtu – czasem melodyjny, czasem glitchowy. Wydaje się, jakby ktoś tam gmerał w jakimś kufrze!

Ciężkie i szybkie przesterowane techno od włoskiego Rolandowego purysty. Dla fanów Downwards i uciekinierów, którzy zapomnieli, kto ich goni

Melodyjny, wciąż zadziwiający jungle'owy standard. Po 25 latach w końcu oficjalnie ukazują się remiksy Stylesa, które zablokowało Moving Shadow i które przez to osiągnęły głupią cenę w drugim obiegu

1. część składanki niesławnej ♂♂ imprezy. Od mroku Indonezyjczyka Kusumy aż po zadziorny numer Japonki Powder – taka transowa muzyka gości wtedy w głównej sali klubu Griessmuehle

Kozacki, głęboki d'n'b z 1995. Dotychczas niewydany. Na stronie A płynne dźwięki w stylu LTJ Bukema, a na B zassała nas czarna dziura. Po 9 minutach dowiemy się, co jest po drugiej stronie

Łatwo zapomnieć, że ten numer Soichiego Terady istniał poza kontekstem remiksu Legowelta. Jak widać, przerabiali go oryginalnie odkrywca Madonny wraz z królem Paradise Garage. Niezła akcja!

Wolniejszy, choć imprezowy house inspirowany wizytą w São Paulo. Wszystko fajnie, ale EPkę przyćmiewa wystrzelony remiks panów z Khidja z mongolskimi śpiewami

Na labelu Sunila Sharpe'a. Hiszpański duet pogrywa sobie ciężko, ale nie epatuje. 4 analogowe, uparte i funkcjonalne numery dla uczciwych klubowych rzemieślników

Breakbeatowo-basowe motywy na wielkie momenty. Patrick Conway wydawał na prawie wszystkich fajnych labelach, ale przy tym naprawdę słychać, że ma swój styl

Psychodeliczny, medytacyjny minimal z Rumunii. Sub-bass jakby się na Ciebie leje, ktoś do ciebie gada, nie słyszysz, ale atmosfera jest mimo wszystko zaskakująco przytomna, bo budzą cię clapy