Dystopijne, leftfieldowe, czasem balearyczne, czasem jugo-punkowe – takie są numery na tej składance. Jest na niej kolejny dziwny numer ајс дога, znanego z setów DJa Harveya, ale i z płyty na Brutażu

Anonimowe acidowe techno-podchody dla fanów Boston 168. Funkcjonalne, ale i chlupoczące, choć dostosowane do dużych przestrzeni

Queerowe brejki od liderki lizbońskiego undergroundu, znanej z Rádio Quântica i coveru UR. Są emocjonalne pady, syreny... płytka w stylu Eris Drew & Octo Octy oraz Cómeme

Głęboki, wielowarstwowy house z Midwestu. Druga część płyty Charlesa Noela/Archetype'a. Dla smakoszy, palaczy oraz umiejętnych didżejów, w tym minimalowców!

Ciekawy analogowy synth-pop jak ulał do electro-zestawu. Nie do końca słychać, o czym tu się śpiewa, ale akcent jest rozkosznie niemiecki, co podsycają nieskrępowane linie basowe

Acidowy, transowy house. Znany z labelu Catz 'n Dogz oraz Ransom Note Włoch tym razem zagościł u DJa Tennisa i nie oszczędza na środkach. Numery „na dużą salę”

Trochę w stylu Barnta. Zachęcający tech house zrobiony z pewnym wyczuciem. Jest tu miejsce zarazem na tłuste brzmienie, jak i nieskrępowane melodie

Najwyższa szkoła breakbeatu, sprytnego samplingu i odwzorowywania kwaśnych patternów bez 303... rave'owa wersja „Chime” Orbitala rozkłada na łopatki. Trzecia część składanki duetu Nu-Matic

Druga część wznowienia funkcjonalnego, minimalistycznego bleepu. Zawiera niedorzeczną wersję „Video Crash”. Dla fanów Chicago, LFO i tych, ktorzy chcą rozkminić zależność między jednym a drugim

Dynamiczne, optymalizowane disco-edity, choć nie plagiaty, w 3 różnych stylach. Pierwszy o monachijskiej inspiracji, drugi bardziej w stylu Art of Noise, a trzeci atakuje ciężkimi stabami