Dub house z Melbourne z brejkbitowym zacięciem. Muzyka do leżenia, delikatnego tańczenia, można też sobie do niej pomruczeć. Tak trochę w stylu Private Press

7 album kurdyjsko-arabskiego wodzireja. Romantyczne teksty plus techno-bity. Między turbo-szybkimi numerami znajdują się też wolniejsze akcje. Płyta wydana we współpracy z samym Diplo

Nieoficjalne przeróbki rave'owych klasyków. Oba numery oryginalnie też co nieco zwędziły, więc to nic nie szkodzi. Tym razem na warsztat idzie UK hardcore z XL Recordings oraz słynne „Rave The Rhythm”

Wycofane, introspektywne szkockie Detroit z końca lat 90. Na stronie A w dobrym, równym minimalowym stylu, a na B z shufflującym rytmem i pięknie błądzącą melodią

Post-industrialne, EBM-owe electro z Kolumbii. Popularny label jedynego ocalałego rabusia z „Reservoir Dogs”, na którym niebawem zagości również krakuska Olivia

Trzeci po Violet i Photonz portugalski artysta na niezniszczalnym labelu z SF. Bujające electro i Rephleksowe tropy. Te utwory są jakby z sesji „na żywo”, ale też można sobie do nich odpłynąć

Psychodeliczne, modularne techno. Lider niemieckiej elektroniki i członek duetu nsi. Rzeźbi brzmienie dla innych artystów z kręgu klubu Berghain. Ta płyta to kolejny etap jego badań

Dużo dropów, wyfiltrowanych kicków, a nawet pokrzykiwania lub brejkowe zachęty. Big-roomowe techno na labelu Amelie Lens. Wysoka dawka energii

Oparte na samplu z kawałka Hearda i Owensa 2 żywe i surowe klubowe zdrapki od detroitczyka, który jest nie do zdarcia! House i techno, melodyjna pompeczka i głębsza późnonocna podróż

Modularne, ale trzymające energię i tempo numery byłego drum'n'bassowca, od dawna już wydającego na Token. Tym razem na labelu Freddy'ego K. Porządne klubowe narzędzia