Wznowienie b. rzadkiego kubańskiego jazz-funku z Paryża, oryginalnie na Barclay, 1971. Wybuchowe połączenie gitary elektrycznej i sekcji dętej pozwalało grupie zabawiać gości słynnego kabaretu „Le Lido”

Składanka gabońskiego synth-popowego barona, który mocno inspirował się Jamesem Brownem. Są tu flety, ślady jazzu i... tanga? A płytę zamyka śliczne Reddingowe „Eliwa”

Jazzowa aranżacja na 10-lecie „I’m New Here” od perkusisty znanego ze świetnie przyjętego „Universal Beings”. Kawałki opowiadają te same historie co oryginalnie, ale zupełnie od innej strony

1. oficjalne wydanie soul-rockowej błyskotki. Z Ohio, ale atak Hammondem i desperacki przekaz uczynił zeń northern soulowy klasyk. Można się też wczuć w modsa i Vespą pruć przez miasto

Niegdysiejszy gitarzysta The Blackbyrds nagrał tylko 1 solową płytę. To gitarowe, funkowe boogie chodziło po 200$, a teraz jest tu, pod ręką! Na stronie B przysmak fusion z nieposkromionymi solówkami artysty

Kiedyś Long Island nie kojarzyło się ze splendorem i nagrywano broszury-piosenki, żeby to zmienić. Oto repress takiej broszury z 1978 - rzadkiego private pressu z ekstrawagancko zmiksowanym disco

Popularna ibizowa impreza bierze na warsztat wykwintne funkowe boogie. Są tu zoptymalizowane współczesne przeróbki, ale i rzadkie oryginały z 1982... basowa linia buja niezwykle

Oficjalne wznowienie. Święty graal boogie, który wcześniej istniał tylko jako white label ($$$). Numer oryginalnie zrobiony we Włoszech, ale dziś tak muzyki nie produkuje się już nigdzie. Co za brzmienie!

Czas zbliżyć doświadczenia religijne i parkietowe! Kościelna wersja hitu Sister Sledge i disco edit gospelu z Nowej Zelandii (sic). 1. z serii kolekcjonerskich 7'', które razem układają się w jeden obrazek.

Jest trochę nie do pomyślenia, że w pierwszej połowie lat 70. dało się łączyć funk z atmosferą z horroru. Dowodem na to niech będzie ta biblioteka numerów, nagrana pod kuratelą Alana Hawkshawa