Wysublimowana, lekko taneczna elektronika rodem z Chillout Zone od szefowej labeli Planet Euphorique i xpq? Numery perkusyjne, na dwa tempa, zasysające pod powierzchnię. A jest też brejkbitowa perełka

Repress świetnej australijskiej płyty z 1981, z pierwszej fali industrialu. Numery jak najbardziej beatowe, a momentami wyprzedzające swój czas („Three”, „Six”). Gra tu m.in. kompozytor Paul Schütze

1988. Kasetowy post-industrial ze staroegipską wkrętką z... São Paulo? Nagrania odkryte przez Millosa Kaisera, tego od niedawnej EPki na L.I.E.S. Uwaga na porąbane B3 – z tej podróży można już nie wrócić!

Improwizowany, 17-minutowy dub. Z pozoru skromna płyta, ale warto jej poświęcić chwilę dłuższą niż załączone prevki. Na odwrocie nowy, żwawszy track z delikatnym electro-zacięciem

Kluczowe nagranie awangardy lat 70. Pionier z Mills College rozkłada język na części pierwsze. Początki myślenia o głosie w kategorii ASMR, dubowe smaczki, jak i inspiracja dla Nurse With Wound

Deepowe i ambient-dub house'owe klimaty od rozmarzonej producentki z Rostowa nad Donem. Momentami z IDM-ową podszewką. Na dawno u nas niewidzianym labelu Lawrence'a

Eteryczno-beatowy projekt znany z albumu na Honest Jon's, ale i z duetu z Johnem T. Gastem. Nisko zawieszone techno i offbeatowy house na beatach, których nie powstydziłby się Theo Parrish

Dronowo-postindustrialny projekt Stephena Throwera z Coila i Cyclobe. Długie numery w niebiańskiej, choć dark ambientowej atmosferze. Warto też zwrócić uwagę na intensywne, beatowe A2

Prujące przez klubową przestrzeń jak rakieta brejkowo-tech huse'owe mutacje dla didżejów-wichrzycieli. Ghetto-tech, electro, amen-brejki i manipulacja basem. Uwaga na świetne steppująco-deepowe B2

Na głos i dudy. Magiczna, hipnotyczna i ciepła 40-minutowa kompozycja z 1982 w kluczu „just intonation”, napisana pod wpływem amerykańskiego minimalizmu: LaMonte Younga i Pauline Oliveros