Główny kompozytor RFN-owskiej Kroniki Filmowej w 1983 nagrał cały album na japońskich instrumentach. Oto 1 z niewielu przypadków zachodniego koto-funku! A na drugiej stronie perkusje

Jest trochę nie do pomyślenia, że w pierwszej połowie lat 70. dało się łączyć funk z atmosferą z horroru. Dowodem na to niech będzie ta biblioteka numerów, nagrana pod kuratelą Alana Hawkshawa

Silnie inspirowana czarnym funkiem biblioteka, która była kopalnią dla kryminałów lat 70./80. Każdy numer to część napadu, ucieczki, czegoś nielegalnego. W tle rhodes, niepokojący flet i kaczkowata gitara

Pozycja „biblioteczna”, ale na maksa imprezowa. Te bębny i zabójcze gitarowe hooki rozsławił Prins Thomas, ale były też ważne dla sceny cosmic! Dobrze jest, gdy za takie płyty nie trzeba już płacić €150

„Biblioteczni” muzycy i aranżerzy biorą się za wyluzowany, groove'ujący funk, ale są tu też jazz-rockowe sytuacje. Słychać 3 Alanów™ (Hawkshaw, Parker, Tew). Całość brzmi luksusowo, jesteśmy chyba w Kalifornii

Czy wszyscy wiecie, co to „library music”? Chodzi o muzykę ilustracyjną... wyobraźcie sobie, co grało w programach z lat 70., najlepiej w tych o życiu elit. Jedna z fajniejszych pozycji w katalogu KPM. „Nuplex” jest cudne!

Zadziwiająca jakoś nagrania/miksu. Szczerość przekazu. Artysta jednego albumu, który rozpopularyzowany został ostatnio przez Ge-Ology i Theo Parrisha. Pierwsze, historyczne wznowienie