Brytyjska prog-rock-rzadkość z 1971, napędzana organami. Jakby cięższe Soft Machine. Dla fanów wczesnego Uriah Heep. Drum brejki stąd samplowali Gang Starr. „A Word from Big D” jest niedorzeczne!

Electro-bubblegum-pop z RPA z 1988. Numer „Let's Make a Deal” znamy z niedawnego wznowienia Rush Hour, a tu mamy do niego świetne steppers, piano-house'owe momenty i cudny boogie-funk

Pierwsze oficjalne singlowe wydanie ironicznego przeboju legendy Philadelphia-soulu, znanego ostatnio z serialu „Narcos”. Na odwrocie wyśmienite hipisowskie boogie. Gra tu słynna orkiestra MFSB

Grupa samplowana przez Daft Punk, tu w głośnej produkcji duetu Grey i Hanks. Filadelfia, 1978, a brzmi zupełnie współcześnie, jak jakiś numer Jamiroquai. Numer znany też z głośnej vaporwave'owej przeróbki

Najpierw hit ery renesansu R&B, nieco inspirowany Prince'em, ale przede wszystkim z mocnym feministycznym przekazem, a potem największy przebój grupy z Atlanty, o niebezpieczeństwach lat 90.

Inspirowane muzyką Ennio Morricone, francuskim popem lat 60. i technikami Briana Wilsona współczesne grooves. Płyta gra na 45RPM, więc można sobie dać wolniej i włączyć opcję cosmic. Dla fanów KPM

Introwertyczny syntezatorowy DIY-songwriting. Łamiący serce, ale pewny siebie. W pakiecie przeróbka lubianego psychodelicznego duetu. Ta płytka zagrana w odpowiednim momencie... mmm!

Repress turbo-rzadkiego czarnego jazz-funku z Factory Records (tak, tego od Haçiendy i „24 Hour People”). Żywa energia i studyjne sztuczki. Gościnnie perkusista A Certain Ratio i Bernard Sumner z New Order

Głośny repress rzadkości. Późny northern soulowy boogie-klasyk od nowojorczyków, którzy na co dzień wcale nie grali kołyszącego R&B, a bratali się z brytyjskim punkiem, Jamesem White'em, a nawet Madonną

Balearyczne, choć japońskie (okinawskie?) klimaty. DJ Masanori Ikeda i perkusista future-funkowców z Cro-Magnon razem tworzą precyzyjnie zaaranżowane jazzowo-beatowe struktury