Ultra-rzadkie instrumentalne boogie ze słodziutkową funkową polewą. Dla zakochanych! Ten oficjalny remaster brzmi dużo lepiej niż oryginalny press. Od Grega Andersona, autora porywającego „Dreamin”

POTĘŻNY numer – przepustka do świata italo. To tak naprawdę „cover” numeru Material Billa Laswella, ale zrobiony z taką pompą, że jak go nie znasz, to zatańczysz jak nigdy

To nie jest żadne italo! A środziemnomorskie city-popowe boogie. To naprawdę robi różnicę. Mocno tanecznie, ale i można się tu doszukiwać echa brzmienia z niedawnej kompilacji Napoli Segreta

Austriackie fusion-disco z Lindą Sharrock na wokalach. Przedziwne zderzenie estetyk, idealnie pasuje do balearycznego krajobrazu. Słodkie boogie-momenty obok gitarowych brzmień i 80sowych snare'ów

Organiczne, wesołe house'owe boogie z Nowej Zelandii. Trochę niemądre i piekielnie taneczne! Poprzednią płytę grali wszyscy od Tim Sweeneya po Optimo, więc nie ma na co narzekać

Klasyczne italo z rapowanymi wstawkami. Od tria: założyciela sklepu Disco Più, aranżera-wyjadacza z Neapolu, no i DJa Tony'ego Carrasco. 1985, zaraz przenosimy się na planetę house

Całkiem świeży instrumentalno-analogowy disco-house od niejakiego Richarda Soleckiego, z Detroit, dotychczas raczej związanego z hip-hopem. Mało tu sampli, wszystko raczej rozgrywa się „na żywo”

Wznowienie rzadkiej i porywającej disco-makossy z 1981 o triumfie nad złem. Polirytm, solówkująca gitarka, cudowne basiwo i wkręcający się w ucho wokal w duala (czyli po kameruńsku)

Breakbeatowo-minimalowe edity raczej nie ze Związku Radzieckiego, a od Tripmastaz, Rosjanina znanego z M_nus i Pets

Disco-jazz house'owe edity od rezydentów labelu i od gości z Meksyku oraz Kolumbii. Na warsztat idą Willie Bobo, duet El Coco, trębacz Herbiego Hancocka Eddie Henderson oraz Nigeryjczycy z The Funkees