Biblijne detroit electro od producenta z Górnego Śląska. Jest vocoder, są arpeggia i epickie momenty. To polska płytka, a jednak trochę zajęło nim ją dostaliśmy

Na repressowym labelu Niny Kraviz. Downbeatowy projekt Igora Kolyadniyego i Vitalya Sterna z 1996 po raz 1. na winylu. Wyciszone electro, elektryzujący ambient, alienujące brejki – wyjątkowa sprawa!

Ed DMX nie chce przestać wydawać płyty za płytą! I dobrze, bo każda jest inna. Tłuste electro, raczej w 4x4 i z clapem na stopie, czyli dla romantycznych zapaśników, medalistów z Atlanty

Od lat związany z Bunker Records, choć wciąż jakby nieznany producent. Raczej melodyjne EBM i wolne electro. Owszem, jest tu spodziewane napięcie, ale jest tu też trochę finezji

W 1990 ktoś musiał sklonować LFO na Florydzie, trudno znaleźć inne wytłumaczenie... no ale taka płyta jest i trzeba sobie z tym jakoś poradzić. Do tego na stronie B bleep z tropami Miami bassu

Wycofane, introspektywne szkockie Detroit z końca lat 90. Na stronie A w dobrym, równym minimalowym stylu, a na B z shufflującym rytmem i pięknie błądzącą melodią

Post-industrialne, EBM-owe electro z Kolumbii. Popularny label jedynego ocalałego rabusia z „Reservoir Dogs”, na którym niebawem zagości również krakuska Olivia

Trzeci po Violet i Photonz portugalski artysta na niezniszczalnym labelu z SF. Bujające electro i Rephleksowe tropy. Te utwory są jakby z sesji „na żywo”, ale też można sobie do nich odpłynąć

Druga część italo-coveru hitu Dee D. Jackson. Tym razem nie ma Peaches na wokalach, za to jest gitarka ze „Spacer Woman” i trance'owy oraz piano-brejkowy remiks. Przyjemność zoptymalizowana

Bio-rytmiczny house i electro w stylu wczesnych płyt na Warp. Utwory zwiewne, ciepłe i przyjemne. Wyczekiwane wznowienie płyty Irlandczyka sprzed 3 lat, o którą wojowano w drugim obiegu