Wznowienie turbo-rzadkiej płyty Carlosa Peróna z Yello. Pionierskie electro z 1983. Zdecydowanie dla utracjuszy, za to nagrane m.in. na TR-808 i Synthi. Od świetnego labelu z Łodzi

Poetyckie, katastroficzne electro-piosenki berlińskiego perkusisty. A2 zdecydowanie dla fanów Einstürzende Neubauten, a w pakiecie jeszcze vocoderowy remiks duetu Benedikta Freya i „coilowa” wersja z Francji

Nowy alias Steffi. Po raz pierwszy w karierze sięga po nowofalowe brzmienia, ale nie odcina się tutaj od Ostgutowego sznytu, a poddaje go obróbce. „Jakby A Split Second grało Mike'a Parkera”

Mimo ograniczonego setupu, detroityczykowi udało się stworzyć własny sound (TB-303, mieszanki electro i tech house'u, shufflujące tomy). Tutaj nie kombinuje, a leci melodyjnie prosto do celu

Zapomniana postać sceny free-festivalowej początku lat 90. Prawdziwy acid house, który nie potrzebuje ciągle TB-303, żeby przewracać w głowie. Uwaga na techno-trance'ową końcówkę!

Minimalowe, „myślące” electro z bleepowymi momentami od tajemniczego diggera z Petersburga. Na labelu dedykowanym pałacowi Katarzyny I

Detroit-bass na labelu z Maroka? Proszę bardzo! Gościnnie ghetto-techowiec DJ Nasty. W pierwszym numerze kolizja sampla z KRS-One, Kraftwerku i kwasiku, a na koniec melodyjny tak w duchu DJa Bone'a

Wybuchowy, szybki Detroit bass z 1997 od członka Aux 88. Arpeggia, punktowy bas, Kraftwerkowe electro-pady. Tytułowy numer to piosenka, ze zwrotkami i w ogóle. FONK!

Końcówka lat 90. Znani z repressu na A Colourful Storm tech-housiarze z Południowego Londynu bawią się w electro i wychodzi im to znakomicie. Konieczne sprawdźcie epicko-cybernetyczne „Freaks”

Drexciyańskie, uczciwe electro na nowym labelu szefa slynnego Plink Plonk. Belgijski producent dostarcza ładnie zmiksowane podstępne pady, mocne werble i krople kwasu. W szybkim tempie