1992. Zachwycająca warehouse'owa głębia spod ręki St Germaina. Deep house, acid techno... od brejkbitowego „Prelusion” po ciężkie „Diipside” – po prostu musisz to przeżyć!

UK hardcore z głową! Każdy z numerów na płycie nr 1 imituje wariację danego roku (1991-1994) – na osi jungle-house-happy hardcore. A na 2. płycie 4 traki, które pokazują, jak od podstaw powstaje rave'owy riff

Pierwsza liga UK techno spod znaku Downwards i Blueprint. Regis, Inigo Kennedy, Tolkachev i świetny mocny numer Steve'a Bicknella. Monotonicznie, ale i steppująco, płyta wypchana dynamitem po brzegi

Latin-house na żywo od wenezuelskiego mistrza perkusji i 1/2 Masters at Work (album z 2006, gdy Vega był na topie). Gościnnie Blaze, to też ostatnie przed śmiercią LP portorykańskiego pianisty Hiltona Ruiza

Na labelu paryżanki Anethy. Hard groove'owe techno, czasem aż klepiące po policzkach, a czasem z ekstatycznymi wokalnymi samplami i amen-brejkami. Ciekawy wolniejszy IDM-owy numer na D2

Wyjątkowy sound odludka z Detroit i pioniera analogowego minimalizmu, Terrence'a Dixona. Spora dawka kosmicznej psychodelii, a po drodze zawrotny hit-nie-hit „Computer Rights”

MPCtkowy rapowany ghetto-tech z echami Baltimore i electro, pojawiają się nawet amen brejki i footworkowe ruchy. Sporo dystansu i wyluzowania, o co pewnie dziś w Michigan trudno

Wyśmienity, entuzjastyczny, ale mocniejszy house z 1993. W stylu Fabiego Parasa i setów Weatheralla w najlepszej techno-formie. Od duetu znanego później z Hard Hands, labelu duetu Leftfield

Organiczne house'owe przeróbki głośnego orkiestrowego projektu Louiego Vegi. Do roboty wzięli się tu m.in. DJ Spinna i DJ Gregory, są tu też alternatywne wersje oryg. numerów, rzecz jasna z udziałem Blaze