Deep house'owa płyta Walijczyka z 4Lux na labelu Detroit Swindle. Dużo clapów, ale to jednak bity jakby przyduszone, dubem zamroczone i dedykowane późnym nocnym godzinom

Letni, melancholijny „dipowy” tech house na lubianym labelu Lee Burridge'a. Atmosfera progresywna i balkonowo-open airowa. Wzdychające głosy, flety, smyczki i dzwoneczki

Skwierczący, pełny quasi-rytmicznych ornamentów analogowy minimal z głębokim, ale subtelnym basem od inżyniera dźwięku z Leeds. Na labelu Silata Beksiego

Rzekomo pierwsza UK-tech-house'owa płyta w historii! 1994, grupa słynnego Terry'ego Francisa i Nathana Colesa. Czysty, producencki sound, dub-pady i elegancki acid. Oryginalne tłoczenie nie do dostania

Breakbeat-house z ciężką stopą. Producent Urulu z offbeatowym Daft Punk-vibe'em, autor niedawnego „Junipero” z melodyjnym brejkiem, londyński tech-house i bleepowa atmosfera od szefa labelu

Breakbeat- i Detroit-house od duetu z Shall Not Fade i 1080p. Atmosfery późne, a właściwie już wczesne, poranne. Mocny bit, melancholijne akordy i przemiły dream house w „Earth Song”

Na znanych motywach. Nieoficjalne, anonimowe tech-house'owe edity przeboju Florence + The Machine i numeru z filmu „Od zmierzchu do świtu”

Zwiewny, eteryczny tech house od szefa londyńskiego Botanic Minds. Na odwrocie bardziej big-roomowy remiks a także cichsza wersja z wybijającymi się wysokimi tonami

Subtelny, tripujący, pełny pogiętych instrumentalnych sampli ro-minimal. Na mroczniejszą imprezę na plaży. Uwaga na najgłębszą, dubową stronę B. Dla fanów Hercka i Kirika

Producent znany także jako Audion debiutuje u Carla Craiga. Pod nowym aliasem wydaje minimalistyczne, surowe techno-szkice. Mechaniczna, skromna klubowa robota