Zaskakujący debiut perkusisty indie-rockowców z Grizzly Bear. Spójny zestaw improwizacji na motywach progresywnych i psychodelicznych. Pojawiają tu się też rytmiczne chwile w duchu Boards of Canada

Truerskie, ale i funkcjonalne electro-EBMowe granie. Strona A wolniejsza, B szybsza. Epickie syntezatory, sprężyste uderzenia bitu na reverbie, do tego miejscami kwaśna i transowa energia

Długie, wyrozumiałe i nieśpieszne new age'owe fantazje nagrane wyłącznie na fortepianie przez muzyka, którego znamy ze Stones Throw i współpracy z Eddiem Chaconem. Niech nas wszystkich przepełni wewnętrzny spokój

Akustyczna, wręcz kameralna płyta nagrana przez lubiany około-new age'owy duet w synagodze. Jest tu fortepian Steinwaya, dużo oddechu i miejsca na namysł... zupełnie inne brzmienie niż zwykle!

Brat stołecznego DJa Sharifa Laffreya specjalizuje się w zmutowanych chicagowskich trakach, jak z setów Rona Hardy'ego. Tu, na sublabelu Rush Hour, trzyma mechaniczno-acidowe tempo!

Infuzowany brazylijskimi rytmami instrumentalny house z Australii. W średnim tempie. Różne perkusjonalia, trąbeczki, rhodes, „kaczkowata” gitara, a nawet pianino – dźwięki do modnego, zdystansowanego baru

Zaprzyjaźniony z kolektywem Syntetyk Litwin o kobiecej ksywce sampluje nagrania z niesławnego Festiwalu Dziewięciu Cesarzy Bogów z wyspy Phuket. Wszystko to w wolnym industrialnym sosie

Lata 80. w Japonii to rozrost kapitalizmu. Wtedy rozkwitło tam radosne brzmienie city popu. W 2020 słychać w nim wyjątkową nutkę wahania i melancholii. Melanż butikowych jazz-motywów i 80sowych werbli

Zaczyna się od IDM-owego remiksu hitu Beyoncé, a potem jest mroczniej. Wchodzą potraktowane hałaśliwym efektami edity R&B i przesterowane techno tracki. W hitowym C1 przekaz od Lydii Lunch

Weteran kubańskiej perkusji w 1979 nagrał 2 numery, które zwiastowały już house i stały się hymnami disco. Jest tu słynny cover Babatunde Olatunjiego oraz źródło sampla w „La Mouche” Cassiusa