Lata 80. w Japonii to rozrost kapitalizmu. Wtedy rozkwitło tam radosne brzmienie city popu. W 2020 słychać w nim wyjątkową nutkę wahania i melancholii. Melanż butikowych jazz-motywów i 80sowych werbli

Lounge'owe seminarium z literatury śpiewane przez członka znanego duetu z Get Physical. Jest raczej wolno a bity ustępują pierwszeństwa fortepianowi, więc możemy chyba to nazwać bard-hopem!

Znany z projektu Nôze Francuz ułożył piosenki do sonetów i wierszy m.in. Szekspira i Victora Hugo. Poetycka, momentami biesiadna lounge'owa elektonika. Miejscami popowa, miejscami konserwatywna

Na styku gitarowego songwritingu, instrumentalnego hip-hopu i przestaurowanego house'u. Niewinna, przyjemna (i modna!) pozycja na labelu monachijskiego sklepu

Elektronica od współpracownika Jean-Michela Jarre'a. Jest tu dosyć głęboko i melancholijnie. Z jednej strony ściany syntezatorowych dźwięków, a z drugiej atmosfera satysfakcji i wyluzowania

Rozmarzony i tonący w reverbie bitmejking w duchu Boards of Canada. Zabawa głosami, instrumentalnymi samplami i nagraniami terenowymi, wszystko w imię zanurzenia! Chlup pod wodę!

Płyta od producenta znanego z Growing Bin projektu Wilson Tanner. Bezpretensjonalna wizja acid house'u oparta na samplowanym głosie autora i prostych melodiach nieprzysłonionych efektami

Składanka numerów freestylującego Fina z Warp z lat 90. Jest tu jego Love-Parade'owy przebój „Take Me Baby”, jego podejście do klasycznego disco, italo, jego balearyczności i lekki future jazz

50 minut tribalowych wolnych brzmień od uznanego dubstepowca. Zaawansowane IDM-owe techniki produkcyjne współgrają tu z nieomalże dziecięcymi melodiami. Gdzieś pomiędzy SND a Don’t DJem

1. longplej od 2 lat u Weimarskich odludków. Gra 1/2 Kettenkarussell. Mało klubowo! Głównie głęboki trip-hop, no i 2 dubowe tech-house'y oraz ambient. Całość okraszona smutnymi orkiestrowymi samplami