Klasyki z kejsa Mancuso, Siano i Levana. Tak wykuwano disco, co autor kompilacji Tim Lawrence opisał też w swojej wspaniałej książce o narodzinach kultury klubowej pod tym samym tytułem

Rzadkiej urody electro-funkowy pakunek z New Jersey z 1989. Ten electro-dubowy zwrot w środku utworu, gdy wjeżdża phaser... parkietowa ekstaza! Czy to nasz nowy ulubiony repressowy label?

Zmechanizowane, cięższe house'owe edity „Blue Monday” (zrobione całkiem ze smakiem) oraz „I'll House You” (akcentujące oryginalną produkcję Todda Terry'ego). Od monachijskiego producenta Alkalino

Nieoficjalne disco house'owe edity muzyki lat 70. Na warsztacie James Brown, wersja „Ain't No Sunshine” brazylijskiego aranżera Miriam Makeby i afrobeat z Nigerii (Peter King)

Nieoficjalne house'owe edity okołogospelowych traków. W obróbce m.in. side-project Brothers Johnson, wersja standardu z „Hair” Evelyn King, cover The Rolling Stones. Na labelu gościa z Glitterbox

Infuzowany brazylijskimi rytmami instrumentalny house z Australii. W średnim tempie. Różne perkusjonalia, trąbeczki, rhodes, „kaczkowata” gitara, a nawet pianino – dźwięki do modnego, zdystansowanego baru

Lata 80. w Japonii to rozrost kapitalizmu. Wtedy rozkwitło tam radosne brzmienie city popu. W 2020 słychać w nim wyjątkową nutkę wahania i melancholii. Melanż butikowych jazz-motywów i 80sowych werbli

Weteran kubańskiej perkusji w 1979 nagrał 2 numery, które zwiastowały już house i stały się hymnami disco. Jest tu słynny cover Babatunde Olatunjiego oraz źródło sampla w „La Mouche” Cassiusa

„Wielośladowe” edity włoskiego fachury. Na warsztacie kalifornijskie boogie z 1981. Jak w oryginale jest tu funkowy bassline, miłosno-wojowniczy mid-range, choć całość została poskładana od początku

„Francuskie” disco-house'owe edity od duetu z Apron i Stilove4music. Poddawane obróbce są m.in. side project funkowców ze Slave z kejsa Larry'ego Levana. Sprawdźcie mocne tribalowe B2