Soulowy, instrumentalny house. Fortepian Rhodesa, kongi, okazjonalnie saksofon, no i przede wszystkim wokal piosenkarki znanej chociaż z numerów z Madlibem. Tak się bawią w Los Angeles

Niegdysiejszy gitarzysta The Blackbyrds nagrał tylko 1 solową płytę. To gitarowe, funkowe boogie chodziło po 200$, a teraz jest tu, pod ręką! Na stronie B przysmak fusion z nieposkromionymi solówkami artysty

Jazz-house spod znaku Neroli na sytuacje, gdy na parkiecie pojawi się profesjonalny lub wystarczająco zawzięty tancerz. Producent prawie wszystkie instrumenty nagrał sobie sam. Budzimy się do życia

Jest trochę nie do pomyślenia, że w pierwszej połowie lat 70. dało się łączyć funk z atmosferą z horroru. Dowodem na to niech będzie ta biblioteka numerów, nagrana pod kuratelą Alana Hawkshawa

Silnie inspirowana czarnym funkiem biblioteka, która była kopalnią dla kryminałów lat 70./80. Każdy numer to część napadu, ucieczki, czegoś nielegalnego. W tle rhodes, niepokojący flet i kaczkowata gitara

Swingujący jazz house od indyjskiego wokalisty. Wyprodukowany przez wiecznie niedocenianego Nicholsona, którego płyty w końcu jednak zawsze lądują w kejsach doświadczonych didżejów

Dwa numery Ayersa, które nigdy nie ukazały się na singlu. Strona A nagrana w duecie z Waynem Hendersonem, a na B błyskotka – słodko-gorzki cover ultra-rzadkiego, zabójczego soulu z LA

Rzadka płyta nagrana specjalnie dla choreografa i wizjonera jazz dance'u, który postanowił wszystko przyśpieszyć. Energetyczne minimalistyczne synth-funkowe traki nagrane z potrzeby ciała

Drugi album londyńskiego ansamblu. Kosmiczny fortepianowy jazz z domieszką krautrocka i elektroniki. Dużo tu retro, co brzmi całkiem fascynująco w zestawieniu z wykręconymi aranżacjami

Soundtrack do filmu erotycznego Polaka Zygmunta Sulistrowskiego. Psychodeliczna bossa-nova od obdarzonego pięknym głosem artysty znanego ze świetnego wznowienia „S.P. 73” na Mr Bongo