Australijskie rave'owe techno-electro z robotycznym bitem i rapowymi samplami. Nie ma czasu na wyjaśnienia, świat się kończy, wskakuj do fury!

Chicagowski klin z 1987. Mocny mechaniczny bit i freestyle'owy wokal z jasnym przekazem. Gościnnie Adonis, no i pianinkowy remiks Steve'a „Silk” Hurleya. Anthem alert!

Repress hitowej płyty hip-house'owego wyjadacza. Chicago, 1995, łupie. Zawiera niezniszczalne „Nuthin Wrong” rozpopularyzowane przez „Berghain 04” Bena Klocka, ale i bombowe „I Need a Joint”

Szybsze, nieoficjalne house'owe edity w duchu Daft Punk, m.in. na motywie disco-numeru Alphonse'a Mouzona. Mocna stopa, bujający bas, znajdzie się nawet trochę acidu...

Anonimowe, mocne filtrowane house'owe tracki na disco-bassline'ach i na wokalnych samplach przywołujących nie całkiem konkretne skojarzenia

Nieoficjalne 80sowe balearyczne electro extended-edity. Na warsztacie tribalowo-chilloutowy klasyk brytyjskich dancefloorów oraz italo duetu The Ray & John

Kompilacja B-side'ów ze słynnego nowojorskiego labelu. Lata 80. Produkcje Blaze i Serious Intention. Całkiem różnorodnie: od proto-house'owych motywów po muskularny deep house na cymbałkach

Pierwsze LP, które określono mianem „ambientu”, ale to nie jest muzyka do windy! Te immersyjne kompozycje z taśmowych pętli rozładowują napięcie w trudnych chwilach i wykazują się sporym zrozumieniem

Krautowe dżemy w niecodziennych strojach i aranżacjach od kompozytora znanego z labelu Johna Zorna. Niby eksperymentalne, a momentami jakby... funkowe? Dla fanów dziwactw Arthura Russella

Być może najgłośniejsza płyta pioniera ambientu. Yamaha DX7 śpiewa o lądowaniu na Księżycu. Numery te przewinęły się w „Trainspotting”, „28 dni później” i u Buriala. Po „An Ending” nic już nie będzie takie samo