Historyczne studyjne nagranie tuareskiej gitary, po raz 1. na winylu! Niezwykłe harmonie gra tu wirtuoz z Nigru, a skocznie przygrywa mu bitmaszyna i basik, co robi z tych numerów jakby boogie-bomby!

Gdzieś pomiędzy jakbeatem a Afryką Wschodnią. Popisowa produkcja house'owego innowatora dla śpiewającej w Swahili aktywistki. Numer ze stacji Soulwax FM w grze GTA V

Zanzibarski przebój wyprodukowany przez Maurice'a Fultona. Fachowy, ale i słodki. Kojący afrobeat z dubowym zacięciem. Zdecydowanie hit tego lata!

Wybuchowy jazz-funkowy, wykręcony z „żywych” brzmień house o zacięciu afrobrazylijskim. Batucada, disco-bas i zaczepna gitarka od londyńskiego diggera

Hipnotyczne numery chicagowskiego adepta afrykańskiej perkusji. Są tu też voodoo okrzyki, ale całość to klubowy amerykański wymysł. Płyta jest z 1959, ale da radę we współczesnym secie!

W rogu Afryki jest taki mały kraj, z którego nie znamy żadnej płyty! A to błąd! Tutaj krzyżują się sax jak z Harlemu, dubowa gitara, somalijski syntezator i Bollywoodzkie wokale. Bombowa płyta!

Śpiewany w lingala i nagrany na zairskich perkusjonaliach album z 1979 wyprodukowany przez króla dubu z Black Ark. Z początku projekt uznano za porażkę, ale teraz okazuje się, że to serio wyjątkowa sprawa

Electro-bubblegum house z Południowej Afryki z 1989. Po raz pierwszy na singlu. Pozytywne brzmienie, a przekaz zdecydowanie w stylu „panowie dajcie już pani spokój, dajcie pani bawić się samej”

Repress b. rzadkiego kwaito z 1989. Będzie pięknie pasować do italo-setu, ale uważajcie szczególnie na inspirowaną Lolleattą Hollaway stronę B, rozpopularyzowaną przez Huneego

Fascynująca książka o kultach i wierzeniach afrobrazylijskich. Podopieczny Grotowskiego przechodzi przez muzyczno-narkotyczne obrzędy candomblé i porównuje je z „naszymi” Dziadami