Amen-brejki dla osób wrażliwych i ruszających bioderkami. Anielskie głosy, electro-beat, wyfiltrowane pady i subtelne dropy. Panie didżej, niech pan nie kończy tego wieczoru, tyle jeszcze przed nami!

Od menedżera słynnego belgradzkiego Drugstore'u. Na labelu Don't DJa. Marszowe, ale porywające rytmy i ambient, co się niepokojąco błyszczy. W tej dźwiękowej puszczy nietrudno o kłopoty

Pianista Art Ensemble of Chicago wyszedł przeszedł od hard bopu do free jazzu, ale kolegom naraził się, dając się ponieść elektronicznym eksperymentom. Takim jak tutaj. „The Bird Song” jest z 1968 roku!

Techno z Karoliny Północnej. Minimalistyczne, ale zadziorne toole dla didżejów-zawadiaków. Hardware, acid, miarowa stopka. Znasz te nutki? Nie, bo to czysty undergroundzik

Duet z Wiednia powstał w latach 80. Wydawał na PIAS, Gigolo i z Atomem™, miał program w niemieckiej ARD, ale nikt nigdy nie poskromił jego energii. Freestylujący acid house. Dla fanów Irdial

Na kasetowym sublabelu cenionego lizbońskiego Discrepant. Post-industrial i rytmiczny ambient. Ponoć od polskiego duetu

Repress debiutanckiej EPki warszawskiego duetu. Mamy sporo sampli, ale nie brakuje tutaj też elektroniki. Rap, ale tak jakby inny od wszystkiego.

Marokanka z Brooklynu prowadzi muzyczny portal BizaarBazaar i robi całkiem sporo numerów. To jej 1. porządny album. Freestylujące bitowe konstrukcje z analogowo-arabsko-przesterowanym flow

Label z Sheffield wprowadza eksperymentalnych muzyków na parkiet. Tak jest też w przypadku płyty Szkota. Jest tu brejkowo, IDM-owo, ale i emocjonalnie. Trochę jak w ostatnich numerach Marka Pritcharda

Trip-hop oraz ambientowo-fortepianowe pasaże od new age'owego guru na sublabelu R&S. LP dedykowane jest wyspie Gawdos, gdzie biedny Odys był przez 7 lat napastowany przez nimfę Kalipso