Inspirowane kartami tarota różnorodne wolne klubowe traki od producenta z Salonik. Spotykają tu się dziwne wokale, marszowe bębny, offbeatowe patenty, trap(!) i tradycyjne rebetiko

Rzadkość z 1977. Kolejny skarb mizrachijskiej fonografii. Marokańczyk, który specjalnie nauczył się śpiewać po grecku. Do tego imprezowe organy i bębny. Tą płytą można rozkręcić naprawdę niezłą domówkę!

Legendarne industrialne LP dzieci członkini GRM Pierre'a Schaeffera. Tu, w 1985, miały po 14-16 lat. Grecka i perska poezja, chłodne syntezatory, rhythm box, bębenki i eteryczne efekty. Nie dla bobasów

Muzyka ludowa z Krety, Epiru i Lefkady w sosie tribalowo-industrialnym. Żywe instrumenty i głosy spotykają tu surowe, pulsujące beaty. Płyty dostaliśmy bezpośrednio od przemiłego wydawcy

Autor tej płyty prowadził ateński klub Graffiti i grał w grupie Sharp Ties. Te wygrzebane po latach numery przypominają solową twórczość Billa Laswella – od electro, przez new age po motywy folkowe

Psychodeliczny folk z Tracji wsparty syntezatorem CRB i moogiem. Melodie weselne, jak i do chodzenia po ogniu. Niestandardowe metra, spontaniczne zmiany skal i śliczny imprezowy numer na zamknięcie

Wznowienie niesamowitego, rzadkiego LP nastolatki. Tak mogłaby grać ABBA, ale są tu też ślady boogie („You Are the One”)... a nawet kosmische („My Dear Life”!). Produkcja: Vangelis

Na labelu Eleny Colombi. Składak nowofalowego anglojęzycznego piosenkarza/producenta z greckiej Macedonii. Minimal synth z zacięciem DIY, ale i z psychodelicznymi oraz folkowymi tropami

Zaskakujące remiksy greckiego jazzu granego na fletach. Wszystko tu pocięli i poszatkowali szef labelu Wah Wah Wino oraz znany z Whities kolega Miki Levi, producent Deana Blunta i Tirzah

Grecki wirtuoz analogów dotychczas bawił się raczej w EPki, a tu proszę, fajny, dojrzały album! Dystopijne 80sowe filmowe pejzaże i wolne bitowe przejażdżki. Okładkę zrobił An-i