Czasem granica między melodyjnym techno a trance'em jest cienka. Jednak „Distant Shores” jest na tyle mocnym, długim numerem, że naprawdę nie ma nawet jak go wydrwić. Zagraj całe i zobacz, co się stanie

Pozycja „biblioteczna”, ale na maksa imprezowa. Te bębny i zabójcze gitarowe hooki rozsławił Prins Thomas, ale były też ważne dla sceny cosmic! Dobrze jest, gdy za takie płyty nie trzeba już płacić €150

Phoebé Guillemot wydaje nowy album co rok! Ten nowy przywodzi na na myśl plaże Goa lat 80., jest tu trochę ociężałego house'u, spowolnionych wokale, a gościnnie pojawia się Suzanne Kraft

Izrealskie gwiazdy wracają z dwoma nieco szybszymi niż zwykle numerami („Voom” ma nawet breakbeat), ale i tak show kradnie 10-minutowe „Prblems” z typowymi dla RA marszującym zacięciem

Re-master drugiego albumu enfant terrible z Birmingham. Przed Sandwell District i British Murder Boys było tak – dzieci bawiły się i szły gdzie chciały, niepocieszeni byli tatusiowie i mamusie

Chilijka zaczęła jako pomagierka w sklepie Idle Hands, teraz prowadzi świetny label, ma wystrzałową solową karierę, ale i grywa sobie z Call Superem. Oto jej debiutancki album. Jest szybko, ale i głęboko

Ciężki house z Australii z rap-samplami (jeden jest nawet z Memphis). Muzyka peaktime'owa, bez zbędnej filozofii, a B2 może wywołać niezłe spustoszenie na parkiecie

Roger Semsroth od lat po cichu dostarcza scenie mechaniczne, ale innowacyjne techno-traki. Tutaj mamy jego wersję „Minus” Roberta Hooda, dwa kawałki w stylu Millsa i jeden w stylu „czacha dymi”

Funkcjonalny, ale i podnoszący na duchu house. Są tu echa Soundstreama, Herberta i pulsującego, poźnonocnego brzmienia kojarzonego z resztą Szwedów (i Szwedek!) ze Studio Barnhus

Oto nowe numery niemieckiego weterana deep house'u (co prowadzi też label Philpot). Jest tu trochę głębi, trochę acidu, trochę swingu... uwagę przyciąga wolniejsze „Smurfin”