Wielowarstwowa współczesna kompozycja na 25-osobową gamelanową grupę, rzecz jasna w specyficznym indonezyjskim stroju, okraszona bębnami, dźwiękami otoczenia i sprytnym miksem

2. album wirtuoza polirytmicznego montażu. Pachnie Don't DJem, ale tutaj pomysły są rozwinięte, a i perkusje ozdobione są ślicznymi post-afrykańskimi syntezatorami i carillonami. Mocna sprawa!

Ta płyta to nie world-ciekawostka, a psychodelia najwyższej próby. Sundajskiemu wokalnemu trio przygrywają cymbałki, hammond i gitarowe echo. Płyta z Boiler Roomu Gaslamp Killera. Rzadkość, 1971

Projekt samych perkusistów z jazz-grupy z miasta-siedziby ECM. Czyste rytmy, świetne do beatmatchowania, stąd też nic dziwnego, że jest tu na deser klubowy remiks szefów Ilian Tape

Historyczne studyjne nagranie tuareskiej gitary, po raz 1. na winylu! Niezwykłe harmonie gra tu wirtuoz z Nigru, a skocznie przygrywa mu bitmaszyna i basik, co robi z tych numerów jakby boogie-bomby!

Kontynuacja inspirowanych Johnem Martinem folkowych, akustycznych gitarowych motywów z „Ribbons”. Żadnej elektroniki! Dla fanów Jima O'Rourke'a i Nicka Drake'a

Zestawienie ciekawego numeru mistrza modularów na XIX organy i Synthi oraz wizji podróżnika, który świetnie sprawdził się w duetach z Sarą Davachi i Gilb'Rem – tutaj frapująca psych-impresja na flecie!

Hipnotyczne numery chicagowskiego adepta afrykańskiej perkusji. Są tu też voodoo okrzyki, ale całość to klubowy amerykański wymysł. Płyta jest z 1959, ale da radę we współczesnym secie!

W rogu Afryki jest taki mały kraj, z którego nie znamy żadnej płyty! A to błąd! Tutaj krzyżują się sax jak z Harlemu, dubowa gitara, somalijski syntezator i Bollywoodzkie wokale. Bombowa płyta!

Tajwańskie piosenki na przetworzony głos solo. Każda o innym kwiecie, w tym motyw z filmu „Pillow Book”. Na 2. płycie remiksy szefa Raster Noton i pogodne wersje znanych amsterdamczyków i berlińczyków