Wznowienie lekko konserwatywnego, świetnie nagranego modalnego fortepianowego jazzu z Japonii. Oryginalne wydanie nigdy nie zostało wystawione na Discogsie...

1. część składanki niesławnej ♂♂ imprezy. Od mroku Indonezyjczyka Kusumy aż po zadziorny numer Japonki Powder – taka transowa muzyka gości wtedy w głównej sali klubu Griessmuehle

Łatwo zapomnieć, że ten numer Soichiego Terady istniał poza kontekstem remiksu Legowelta. Jak widać, przerabiali go oryginalnie odkrywca Madonny wraz z królem Paradise Garage. Niezła akcja!

Zapis improwizowanego koncertu dwóch gwiazd muzyki ambient, którzy ostatnio pracowali też razem przy ścieżce do „The Revenant”. Sterylna elektronika i zamyślony fortepian. Jest elegancko

Nonszalanckie japońskie synthpopowe wersje standardów – tych amerykańskich (np. Simona & Garfunkela), ale i bossa novy. City pop, urban jazz... jak dziwna szafa grająca w podejrzanym barze

Płyta o smaku fusion, house'u, z nutką jazzu i „world music”. Pojawia się tu Henrik Schwarz, fortepian, gitara, bongosy i dwie wokalistki. Album lubiany i grywany przez Freda P

To płyta dla fanów Midori Takady, ale i „Twin Peaks”. Kojąca, ale i trochę niepokojąca, choć jednak na swoim miejscu - jak szumiąca lodówka. Muzyka intymna, a zarazem sterylna

To jest składanka z utworami faktycznego autora „Do it Again” Soichiego Terady (ktoś źle podpisał utwór na YouTube) i dowód na to, jak ważna dla house'u jest Japonia (1991!)