Nowe wersje numerów disco-rockerów z NY. Jesteśmy w psychodelicznych tanecznych klimatach. Przeróbkami zajęli się m.in. Mr. K, Australijczyk z Internasjonal i doświadczony disco-remikser

Turpistyczne poczucie humoru i obrażanie władzy. „The best of” oraz B-sajdy duetu z mało przyjaznego Nottingham, co zrobił karierę na utyskiwaniu i wyzwiskach miotanych do minimalistycznego bitu

Wznowienie. Trip-hop, post-rock a muzyka filmowa. Przesycony efektami noir-jazzowy projekt breakcore'owca Bong-Ra. Wodewilowe wokale Charlotte Cegarry, a na puzonie Hillary Jeffery z Zeitkratzer

Brytyjska prog-rock-rzadkość z 1971, napędzana organami. Jakby cięższe Soft Machine. Dla fanów wczesnego Uriah Heep. Drum brejki stąd samplowali Gang Starr. „A Word from Big D” jest niedorzeczne!

Nieoficjalne edity od nonszalanckiego tureckiego diggera. Najpierw shufflujące 80sowe electro Na A2 grupa Seona Dancing (na wokalach komik Ricky Gervais), harveyowskie disco-not-disco oraz jugo-prog

Wygrzebany z zapomnianych LPs soft-rock końca lat 70. Niedoszłe folkowe przeboje, które mogą posłużyć do godzenia się z rzeczywistością, z końcem imprezy lub z utratą czegoś kluczowego

Zmutowany, zwokoderyzowany pop na tle gitarowych ścian hałasu od głośnego Unsoundowego duetu z Finlandii. Chaos. Przesyt. Koniec cywilizacji. Gościnnie na wokalach m.in. Brazylijka Lyzza

Psychodeliczny jazz-folkowy album od bliskowschodniego Arthura Verocaia, piosenkarza cenionej grupy Ferkat Al Ard. Melancholia, subtelne funkowe gitary i hammond. Po raz 1. na winylu

Indie-pop z Indonezji. Jakby psych-rock z współczesną synth-wrażliwością. Do tego rytmy w 5/4 i bossa nova. Inspiracje Astrud Gilberto, Pizzicato Five, ale i My Bloody Valentine

Straceńcza, ale poetycka. Pełna emocji, ale zdegustowana światem belgijska awangarda lat 80. Pompatyczny, ale totalnie minimalistyczny art-rock, w którym czuć iście EBM-ową wrażliwość