Trzecia, chyba najbardziej transowa część cosmic-kolekcji od niemieckich fanatyków stylu Daniele Baldelliego. Ta wizja kończy się, byś mógł odsapnąć, ale też by kiedyś mogła zacząć się następna

DJ Otti, DJ Thilo i Jay Pee, czyli czołówka monachijskich afro-cosmic freaków lat 90. Krótkie numery dla eklektycznych ;) didżejów, a w nich „tribal” perkusja lub funk-gitarka. Tylko o czym śpiewają w A3?

Marokanka z Brooklynu prowadzi muzyczny portal BizaarBazaar i robi całkiem sporo numerów. To jej 1. porządny album. Freestylujące bitowe konstrukcje z analogowo-arabsko-przesterowanym flow

Inspirowane batucadą i cumbią współczesne tracki po francusku i hiszpańsku. Dziwaczny flet oraz zaczepna gitarka. Podrapią za uchem i rozbujają parkiet. Na sublabelu jazzowego Heavenly Sweetness

Touareskie brzmienia spotykają duet z Belgradu. Marokańczycy grają na saksie, elektrycznej gitarze, a Bogdanovic z Simonoskim nawalają. Miejscami jazzowo, miejscami techno, wszędzie czadowo!

Wolna DJ-subkultura Afro/Cosmic z północnych Włoch lat 80. miała spory ukryty wpływ na to, jak się gra i tańczy, bez house'owego pośrednictwa. Ten składak warto mieć dla samej „Cosmic Esmeraldy”

1982. Groove'ujące LP kluczowe dla tożsamości portugalskojęzycznej Gwinei Bissau, nagrane z wykorzystaniem euro-instrumentarium. Autora wyproszono po nim z kraju za krytykę złodziejskich elit

Repress bardzo tanecznego nigeryjskiego (via Londyn) afrobeatu z 1976. Radosne połączenie highlife'u, funku i jazzu. Oryginalny press osiąga zawrotne kwoty, ale nie trzeba już się tym martwić

Kosmiczne, szybkie 90sowe techno Uwe Schmidta/Atoma™ na afrykańskich motywach... na poźne, najpóźniejsze godziny... grajcie ostrożnie

Od luksemburskiego bandu migrantów z Wysp Zielonego Przylądka. Mamy przełom lat 80. i 90., tematem jest upadek Muru Berlińskiego i Nelson Mandela. Z zoukową wkrętą i w house'owym tempie!