Kurdyjska muzyka zagrana i zamieszana tak, żeby wyszło właściwie boogie. Czasem bardziej ludowo, czasem bardziej dyskotekowo. Za konsoletą live-actowcy z Frankfurtu

Inspirowana niemiecką progresywną elektroniką lat 70. chilloutowa płyta niemieckiego bitmejkera zrobiona w całości na maszynach firmy Vermona, z wykorzystaniem archaicznych syntezatorów mowy

Witajcie w świecie Toriego Kudo, samouka (lub gitarzysty „naiwnego”), free-folkowego Świadka Jehowy i totalnego outsidera. Jego upor w budowaniu odrębnego świata można tylko porównać do Sun Ra

New beatowe „orientalizujące” edity Jonny'ego Rocka. Połączenie 80sowych werbli, kongów i trąbek z pseudoarabskimi momentami. Przebojowe motywy, na B1 remiks wczesnego Svena Vätha

Norwescy pasjonaci afrobeatu wracają z garage-funkowymi nutami. Przemiłe, energetyczne, ale i spokojne numery. Każdy sobie może wyznaczyć, jak intensywnie chce tańczyć, my np. się wijemy

„Tropical Drums of Limburg”. Minimalistyczne kompozycje szkolnego perkusyjnego zespołu z holenderskiego miasteczka. Nagrane w 2 dni. sprawdźcie house'owe(!) „Black Africa”. Do diaska, to jest 1986!

Zupełnie wyjątkowa pozycja. 1982, mizrachijsko-jemeńskie interpretacje muzyki Bollywoodu. Table i sitary w arabskich strojach, a wokal też czasem po hebrajsku

Eksperymentalny, surowy folk grany na średniowiecznej flamandzkiej cytrze, hummelu. Ten dronujący instrument wydaje tyle wspaniałych dźwięków. A jak wygląda! Prosimy o więcej

Grają Egipcjanie różnych kultur, m.in.: Huh Abdul Bari al-Qusi, Mahmoud Karim, Amin Shahin, Hamdi Rabiyya i Refat Sayed, Musa Ahmed Musa, Um Sayed i Sayed Salah, Shabab il Nasr i Mohamed El Sharnouby

Downbeatowa, norweska, tribalowa przygoda napędzana „orientalnymi” organami. Naprawdę zaczepne numery, jakby zdziwaczały instrumentalny hip-hop