Jedna z najbardziej idiosynkratycznych płyt lat 70. Egzotyczne spojrzenie na Europę oraz jej tradycje przez żydowskiego samouka bawiącego się elektroniką i śpiewającego w ponadnarodowym języku

Zgodnie z tytułem – mieszanka hindustańskich technik i folkowych koreańskich harmonii. Nie słyszeliśmy nigdy czegoś podobnego, a to debiut gościa, który dotąd był tylko krytykiem. Idź pan z tym. Wybitne!

R.I.P.! Dopiero co zmarły mistrz afrobeatowej perkusji z zespołu Feli Kutiego spotyka autora przeboju „Don't Go Lose It Baby”, trębacza z RPA. Razem sobie meandrują-dżezują, a czasem gadają

Pierwsza płyta na labelu londyńskich promotorów – producenci od Ekwadoru po Australię. Hipisowskie, balearyczne, tribalowe wolniejsze numery dla fanów Fusion i Garbicz Festival

Klaustrofobiczny electro-tribal-ambient dedykowany podstępom i spiskom. 23-minutowa „Libya” to naprawdę coś. Być może najlepsza płyta Bryna Jonesa. Bez tego LP nie byłoby projektu Vatican Shadow

Naprawdę nieźle wykminiony miks weterana grania, które dziś jakby wypadło z łaski. Wolny breakbeat, dancehall, future jazz, afro-electro, wszystko tu pięknie się klei i nikt nie odbiera tożsamości kawałkom

Specjalna limitowana edycja z książką o rytuale z południa Włoch. Do tego muzyka na ugryzienia pająka. Wpierw oryginały, a potem masa swobodnych remiksów – Bjørna Torske, Don't DJa i innych

Repress b. rzadkiego algierskiego disco. Jak to trzepie! Jeden kawałek to psychodeliczna, szybsza fazka z agitacyjnym wokalem, drugi to filmowa podróż. No i na A1 jest zoptymalizowany edit szefa labelu

Wieloletni współpracownik Steve'a Reicha i współczesny mistrz bębnów ramowych w podróży z instrumentami z różnych stron świata, z nastawieniem raz na minimalną, raz na new age'ową siłę ekspresji

Repress jednego z ważniejszych ambientowych albumów, który dał początek łatce „fourth world”. Wątki hindustańskie+nagrania terenowe. Grają tu perkusista Naná Vasconcelos i pianista David Rosenboom